-Eşime İthafen...-
_
Devrim Günleri\'nde Aşk!..
Bir İslam Devrimcisi\'nin aşkını sorgulayamazsınız!...
Ona hayalperest bir serseri muamelesi yapamazsınız!...
O sevdiyse, sebepsiz, hikmetsiz sevmemiştir!...
Arkasından konuşmak, çekiştirip durmak ancak sünepelerin ibadetidir!
Onu o çukurlara çekemezsiniz!...
İşi vardır!...
Kafasındaki hayrdır, ıslahtır, sevradır!
O, şirki ve putları red ettiğini iddia eden kahramanlarla, aileyi mutlak belirleyici ve töreyi dedikoducu zebanilerin cehenemmi gibi görmekten kurtulamayanların aynı kişiler olmasına acı acı güler!
Çünkü o, \'Evladı insan değil kul zan eden gelenekleri tanımaz, geçer!
...
Bir İslam Devrimcisi\'ni batıdan ithal ritüellere, tek taşlara, bileziklere, kuyumcu tavaflarına, beyaz gelinlik mecburiyetlerine, \'evliliğin güzeli en kolay olanıdır!\' buyuran Devrim Peygamberi\'ne ters işlere itemezsiniz...
Meftun sever ve mutevazı ilan eder!...
...
Bir devrimci kolay kolay sevmez, sevemez, zira idealleri aşkıdır!
Ama bir devrimci birisini istediyse, onu herhangi bir şekilde vazgeçiremezsiniz!...
Aşktan kör olan gözleri de olmaz onun, göre göre bile bile sever...
İnsanların şerrinden Rabbine sığınır,
Dilinde Felaklarla, Naslarla ilerler...
...
Kaypakça değil Kitap gibi tutar o...
Sinsice değil Silah gibi sarılır o...
Allah\'ın İzniyle:
Devrimci bir Müslüman severse
Gelir, Alır ve Gider...
